Deontik mantık, normatif durumları ve yükümlülükleri inceleyen bir mantık dalıdır. "Deontik" terimi, Yunanca "deon" kelimesinden türetilmiştir ve "gerekme" veya "zorunluluk" anlamına gelir. Deontik mantık, doğru ve yanlışın ötesinde, neyin yapılması gerektiği, neyin yasaklandığı ve neyin yapılmasının erdemli olduğu gibi normatif yargıları formalize etmeye çalışır.
Bu bağlamda, deontik mantık, genellikle üç ana kavrama dayanır:
Yükümlülük: Bir eylemin zorunlu ya da gerekli olduğu durumu ifade eder. Örneğin, "yapılması gereken" veya "gerekli" anlamındaki yükümlülük.
İzin: Bir eylemin yapılmasının serbest olduğu durumu ifade eder. Yani, "yapılmasına izin verilmiş" anlamındaki izin.
Yasak: Bir eylemin yapılmasının mahkum edildiği ve bu nedenle yapılmaması gereken durumları ifade eder.
Deontik mantık, etik, hukuk ve felsefe gibi alanlarda önemli bir yere sahiptir. Normatif kuralların analizi, etik ikilemlerin çözümü ve hukuksal argümantasyon gibi konularda kullanılmaktadır. Bu mantık türü, normların mantıksal yapılarını inceleyerek, insan davranışlarının ve toplumsal kuralların daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunur.
